ΤΑ ΤΡΙΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ
ΕΛΕΓΧΟΥ
ΟΠΤΙΚΟΣ
ΕΛΕΓΧΟΣ
ΟΣΦΡΗΤΙΚΟΣ
ΕΛΕΓΧΟΣ
ΓΕΥΣΤΙΚΟΣ
ΕΛΕΓΧΟΣ
Μετά από τον παραπάνω οργανοληπτικό έλεγχο, καταλήγουμε στο γενικό συμπέρασμα, το οποίο συνθέτει την συνολική εικόνα του εξεταζόμενου οίνου.
Οι βασικές οδηγίες είναι απλές:
Μια καλή γουλιά είναι αρκετή για να το αξιολογήσουμε γευστικά. Μαζί με το κρασί επιδιώκουμε την εισαγωγή κάποιας μικρής ποσότητας αέρα και μιμούμενοι τη διαδικασία μάσησης, επιτυγχάνουμε την διασπορά των γευστικών χαρακτηριστικών και αρωμάτων του κρασιού στη στοματική μας κοιλότητα. Αν χρειαστεί επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για να ολοκληρώσουμε την εικόνα.
ΟΠΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Ποια οπτικά χαρακτηριστικά του κρασιού αναζητούμε;
- Την διαύγεια: αν είναι θολό ή καθαρό
- Την ένταση του χρώματος: αν είναι ωχρό, μέτριο ή βαθύ
- Το χρώμα:
- Στα λευκά κρασιά: λεμονί, χρυσαφί, κίτρινο κεχριμπαρένιο,
- Στα ροζέ κρασιά: ροζ, σομόν, πορτοκαλί
- Στα ερυθρά κρασιά: πορφυρό, ρουμπινί, καστανό, κεραμιδί
ΟΣΦΡΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Εισπνέουμε τον αέρα στο επάνω τμήμα του ποτηριού και περιστρέφοντας αργά το κρασί μέσα στο ποτήρι. Παίρνουμε πολλές, βαθιές, συνεχόμενες εισπνοές από τη μύτη.
Ποια χαρακτηριστικά των αρωμάτων αναζητούμε;
- Την κατάσταση: καθαρή, μη καθαρή
- Την ένταση: ελαφριά, μέτρια, έντονη
- Tα αρώματα: π.χ. φρούτα, λουλούδια, μπαχαρικά, ξηρών καρπών μελιού, καραμέλας, σοκολάτας, ξύλου (βανίλιας, κέδρου, καπνού, καφέ κ.α.), γήινα αρώματα (φρεσκοκομμένου χόρτου, χώματος, μανιταριού κ.α.)
ΓΕΥΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Μετά τον οπτικό και οσφρητικό έλεγχο η άλλη αίσθηση που είναι πολύ σημαντική είναι η γεύση. Για αυτήν, υπεύθυνες είναι οι θηλές της γλώσσας, οι οποίες αποτελούν τους ευαίσθητους αποδέκτες των ουσιών.
Ποια χαρακτηριστικά της γεύσης αντιλαμβανόμαστε και με ποιους μηχανισμούς;
- Την γλυκύτητα: ξηρό, σχεδόν ξηρό, ημίγλυκο, γλυκό.
Ανάλογα με την συγκέντρωση του γλυκού διαλύματος, αυτή η αντίληψη μπορεί να πραγματοποιηθεί επίσης στο εσωτερικό των χειλιών. - Την οξύτητα: χαμηλή, μέτρια, υψηλή.
Η αντίληψη της όξινης γεύσης εκδηλώνεται με ένα τσίμπημα στα πλαϊνά της γλώσσας και στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας. - Τις τανίνες: χαμηλές, μέτριες, υψηλές.
Ειδικά στα κόκκινα κρασιά γίνονται αντιληπτές από τον βαθμό της στυφής αίσθησης που δημιουργείται στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας. - Το σώμα: ελαφρύ, μέτριο, γεμάτο.
- Τα γευστικά χαρακτηριστικά: π.χ. φρούτα , λουλούδια , μπαχαρικά, ξηρών καρπών μελιού, καραμέλας, σοκολάτας, ξύλου (βανίλιας, κέδρου, καπνού, καφέ κ.α.), γήινα αρώματα (φρεσκοκομμένου χόρτου, χώματος, μανιταριού κ.α.)
- Την επίγευση: κοντή, μέτρια, μακρά.
Η αρωματική διάρκεια ενός κρασιού κατά την οποία το άρωμα παραμένει στην στοματική κοιλότητα μετά από την κατάποση του κρασιού.
